Op 7 januari een bezoek gebracht aan de Koepel in Haarlem. "Strafgevangenis" staat er op de gevel. Komende donderdag geef ik een lezing voor de Humanistisch Raadsleden die voor het Ministerie van Justitie gedetineerden begeleiden en met ze in gesprek gaan. Wat bij blijft: het onophoudelijke geluid van sleutels en dichtvallende deuren. Het galmen in de grote open ronde ruimte. En het vreemde gevoel wanneer je (na controles, poortjes etc) weer naar buiten stapt. Buiten was meer buiten dan voorheen. De sfeer is er onwezenlijk. Mensen schuifelen, staren. Een plaats afgesloten van de buitenwereld, maar ook de buiten wereld is afgesloten van De Koepel (die bijvoorbeeld geen website heeft).